فدایی سید علی

دو چیز در اجابت دعا تاثیر فراوان و اساسی است:

1-رفع موانع قلبی و حجاب های ظلمانی و زدودن تیرگی های درونی از قلب.

2-ایجاد مقتضی و به وجود آوردن صفا و نورانیت باطنی.

انسان برای اینکه تیر دعایش به هدف بخورد ،به این دو چیز احتیاج دارد و باید این دو را ایجاد نماید تا نوبت به اضطرار نرسد.

بنابراین:1-هم باید پرده های تیرگی را از قلب کنار بزند. 2-و هم انوار الهی را جایگزین آن نماید. و یقین، این کار را انجام می دهد. هم ظلمت ها، تاریکی ها و شک را از قلب می زداید و هم صفا و نورانیت را در قلب ایجاد می نماید.

همه کسانی که در معارف و اعتقادات صحیح به یقین رسیده اند ،دارای قلبی با صفا و نورانی بوده و هستند؛ زیرا لازمه وجودی یقین، روشنایی و نور در قلب است، و نوری مانند نور یقین وجود ندارد.

حضرت امام محمد باقر (علیه السلام) می فرمایند:

لا نور کنور الیقین:(1)

هیچ نوری مانند یقین نیست.

بدیهی است وقتی یقین، در قلب آدمی جای گرفت و قلب نورانی گردید، تیرگی ها و تاریکی از میان می روند؛ زیرا نور و ظلمت در یک جا جمع نمی شوند.

پس با به دست آوردن یقین می توان هم تیرگی ها را که مانع اجابت دعا می باشند، برطرف نمود و هم صفا و نورانیت را که مقتضی اجابت دعا است ، فراهم نمود.

1.بحار الانوار:165/78

منبع:صحیفه مهدیه،نوشته سید مرتضی مجتهدی سیستانی،ص43